Pożyczając pieniądze z banku czy z firmy pożyczkowej na uwadze należy mieć to, że będzie trzeba je oddać i to z procentem. Dodatkowe koszty chwilówki to m.in. zysk firmy pożyczkowej, ale nie tylko. Co składa się na koszt chwilówki? Jakie opłaty musi ponieść pożyczkobiorca i jakie są ich wysokości? Wyjaśniamy wszystko, co powinno się wiedzieć o cenie szybkiej pożyczki?
Koszt chwilówki regulowany przez prawo
Legalnie działające instytucje pożyczkowe i parabanki są nadzorowane przez KNF, czyli Komisję Nadzoru Finansowego. Pilnuje ona, aby pożyczki były udzielane zgodnie z zasadami, które określa Ustawa o kredycie konsumenckim. Dla pożyczkobiorcy oznacza to jedno: koszt chwilówki nie może być wyższy od maksymalnego ustalonego przez państwo. Jeśli parabank żąda więcej pieniędzy, to ma się do czynienia z nielegalną w Polsce lichwą. Ustawa o kredycie konsumenckim mówi m.in., że przy pożyczce nie można naliczać odsetek większych od czterokrotności stopy kredytu lombardzkiego. Nakłada również na firmy pożyczkowe, banki i SKOK-i obowiązek informowania o wysokość RRSO, czyli rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania. Parametr ten mówi, jaki jest cały koszt chwilówki.
Co wchodzi w koszt chwilówki?
Pierwszym i najważniejszym składnikiem kosztu chwilówki jest kapitał, czyli suma pożyczona od parabanku lub innej instytucji pożyczkowej. Kolejny element kosztu to odsetki. Na koszt chwilówki znacząco wpływają także opłaty dodatkowe. To właśnie one najczęściej stanowią największy problem. Wiele osób nie czyta lub niedokładnie czyta umowę pożyczki i nie zdaje sobie sprawy, jakimi kosztami może zostać obciążona i w jakich sytuacjach. Należy pamiętać, że firmy pożyczkowe nie naliczają opłat, których nie uwzględnia umowa, dlatego przed podpisaniem dokumentu zawsze trzeba dokładnie się z nim zapoznać.
Koszty dodatkowe
Koszty dodatkowe chwilówki mogą (i tak zazwyczaj jest) różnić się w zależności od instytucji, w której zaciąga się dług. Różni się zarówno ich wysokość, jak i to, czy firma pożyczkowa w ogóle nalicza opłatę za daną rzecz. Wśród najczęściej stosowanych ponadstandardowych kosztów szybkich pożyczek można wymienić:
- prowizję za udzielenie chwilówki,
- ubezpieczenia np. od utraty źródła dochodów,
- koszty przygotowawcze np. za sporządzenie wniosku o pożyczkę czy przygotowanie umowy,
- opłaty za dodatkowe zabezpieczenia chwilówki,
- opłaty za administrowanie saldem zadłużenia.
Koszt chwilówki może być też powiększony o opłatę za wcześniejszą jej spłatę lub wręcz przeciwnie – za opóźnienia w spłacie zadłużenia. W tym przypadku parabank ma prawo naliczyć odsetki karne oraz obciążyć pożyczkobiorcę kosztami windykacji.